Η διάγνωση είναι εύκολη και γίνεται με τη κλινική εξέταση. Επιβεβαίωση της βλάβης γίνεται συνήθως με μαγνητική τομογραφία. Η αντιμετώπιση της ρήξης των μηνίσκων μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Η επιλογή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η ηλικία του ασθενούς, το επίπεδο αθλητικής δραστηριότητας, οι απαιτήσεις του, το είδος της ρήξης (οξεία ή χρόνια), συνοδές κακώσεις και η γενική κατάσταση του ασθενούς. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπείες, ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και παγοθεραπεία.
Δυστυχώς ο μηνίσκος έχει μικρή δυνατότητα αυτοεπούλωσης λόγω της ανεπαρκούς αιμάτωσής του. Συνήθως λοιπόν μια ρήξη μηνίσκου απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση δηλαδή σε αρθροσκόπηση του γόνατος. Αυτή είναι μία χειρουργική επέμβαση που γίνεται δια μέσου δύο μικρών τομών και διαρκεί περίπου 30 λεπτά της ώρας. Συνήθως διενεργείται μερική μηνισκεκτομή (δηλαδή αφαίρεση του τμήματος εκείνου του μηνίσκου που έχει υποστεί ρήξη).
Εικ. 1
Εικ. 2
Πιο σπάνια γίνεται συρραφή και επανακαθήλωση αυτού, όταν υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Εξαιρετικά σπάνια μπορεί να γίνει μεταμόσχευση μηνίσκου ή χρήση τεχνητού υποκατάστατου αυτού.
Με την αρθροσκόπηση ο πόνος μειώνεται στο ελάχιστο, η νοσηλεία του ασθενούς διαρκεί μερικές ώρες και ο ασθενής μπορεί να επανέλθει στην εργασία του σύντομα μετά την επέμβαση.